ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಬೆಳದಿಂಗಳ ರಾತ್ರಿಯಲಿ
ಕುಳಿತಿರೋ ಆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ
ತಂಪನೆ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲಿರಲು
ಸಾವಿರ ಜನರ ನಗುವಿನ
ಮುಖವು ಕಂಡಿರಲು
ನನ್ನಯ ದುಗುಡವು ನೆನಪಾಗಿ
ಅತ್ತಿತು ಹೃದಯವು ಆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ
ಸುತ್ತಲು ತುಂಬಿದ ಮೋಡದ ಸಾಲು
ಎಲ್ಲವ ದಾಟುವ ಬೆಳಕಿನ ವೇಗ
ನನಗೂ ಹುಟ್ಟಿತು ಹೊಸ ಆಸೆ
ನಾನು ಸಾಗಲು ಅಂಜಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಬಹುದೂರ ................
No comments:
Post a Comment