ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟಿದ ತನುವ ಎಳೆಯಲಿ
ಮಂಜಹನಿಯು ಶೂನ್ಯ ನೆಟ್ಟಿದೆ
ಬತ್ತಿಹೋದ ಕಣ್ಣ ಕಂಬನಿಯಲಿ
ಮೌನವಾಗಿ ಕಾದು ಕುಳಿತಿದೆ
ಹೊಸದು ಆಸರೆಯೊಂದಕೆ
ಬಯಲು ದಾರಿಯು ಕಠಿಣವಾಗಿದೆ
ಸೆರೆಯ ಜಾಲವು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದೆ
ಮಮತೆ ಪ್ರೀತಿಯು ಅಳಿಸಿಹೋಗಿದೆ
ಮನದ ವೇದನೆ ಮುಗಿಲು ಮುಟ್ಟಿದೆ
ಜೀವ ಕಾದಿದೆ ಮಿಂಚುದೀಪಕೆ
ಹಗಲು ಅಳಿದು ಇರುಳು ಮುಟ್ಟಿದೆ
ನಗುವು ಕಳೆದು ದುಃಖ ತಬ್ಬಿದೆ
ವಾಸ್ತವ ನೋವ ಸ್ತುತಿಯ ಬಿಗಿದಿದೆ
ತಾಳ್ಮೆ ಕಾದು ಕುಳಿತಿದೆ
ಕಪ್ಪು ಕನಸು ಬೆನ್ನ ಜೊತೆಗಿದೆ
ಬಾಡಿದಂತ ಮೂಖವು ಸಾರಿದೆ
ತೊದಲು ನುಡಿಯು ಮರೆತುಹೋಗಿದೆ
ಮಂಜು ತಗುಲಿದ ನಯನ ಕಾದಿದೆ
ರೋಸಿ ಹೋದ ಜೀವ ನೆನೆದಿದೆ
ದಿನವೂ ಕಾದಿದೆ ಪುಟ್ಟ ದೀಪಕೆ
ಜೀವ ಸೆಳೆದ ಆ ದಿನ
ಜೊತೆಗೆ ಇದ್ದರು ಬಹುಜನ
ಹುದುಗಿ ಹೋದ ಕಾಲಕೆ
ನೆನಪು ಒಂದೇ ಕಾಣಿಕೆ
ನೀರವ ಮೌನ ಅನುಕ್ಷಣ ಪುಟ್ಟ ಮಿಂಚು ಬರದೆ ....
No comments:
Post a Comment